mağara

mağara Ar. ma¦¥re

a. (mağa'ra) 1. Bir yamaca veya kaya içine doğru uzanan, barınak olarak kullanılabilen yer kovuğu, in: “Şu karşıki dağda derin bir mağara vardır.” -A. Gündüz. 2. coğ. ve jeol. Karst bölgelerinde kireç taşlarının erimesiyle oluşan, büyük, birbirine koridorlarla bağlı yer altı kovukları.


mağara

Tarlalarda kendiliğinden biten, kırmızılı beyazlı çiçek açan, kökleri çok yayılan yabanıl bir bitki.


mağara İng. grotto

Karst bölgelerinde, kireçtaşlarının erimesiyle oluşan büyük, birbirine geçeneklerle bağlı, sarkıt ve dikitlerle süslenmiş yeraltı kovuklarına verilen ad.


mağara Fr. grotte

(jeoloji)


Mağara

İçel ili, Kırobası bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Mağara

Sakarya ili, Söğütlü ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Mağara

Sivas ili, Konakpınar bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


mağara için benzer kelimeler


mağara, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'a', 'ğ', 'a', 'r', 'a', şeklindedir.
mağara kelimesinin tersten yazılışı arağam diziliminde gösterilir.