ağıt

ağıt, -dı

a. 1. Ölenin iyi niteliklerini, ölümünden duyulan acıyı dile getiren söz veya ezgi. 2. Gelinin arkasından niteliklerini anlatan söz veya ezgi. 3. ed. Ölen bir kimsenin gençliğini, güzelliğini, iyiliklerini, değerlerini, arkada bıraktıklarının acılarını, büyük felaketlerin acılı etkilerini dile getiren söz veya okunan ezgi, yazılan yazı, sagu, mersiye: “Rahman'ın sazı susmuş, okuduğu ağıt bitmiştir.” -Y. K. Karaosmanoğlu.


ağıt

Angıt denilen, ördeğe benzer bir kuş.


ağıt

1. Ölen bir kimsenin iyi hallerini ve ölmesinden duyulan acıları sayıp dökmek üzere söylenen ezgi, ezgi ile mersiye söyliyerek ağlama. 2. Gelin olan bir kızın arkasından meziyetlerini sayıp dökerek ağlama.


ağıt

İki tarlayı birbirinden ayıran set.


ağıt Fr. complainte

Bir ölünün, gençliğini, güzelliğini, iyiliklerini, değerlerini; arkada bıraktıklarının acılarını ya da büyük yıkımlarının acıklı etkilerini dile getiren halk şiir türü. Birçok Türk boylarında pek eski bir gelenektir: Birisi ölünce kadınlar toplanır, "ağıtçı" çağrılır. O, yanık bir sesle şiirlerini söyler, saatlerce ağlanır. İstif ve uyak bakımından "koşma"ya benzer. Divan yazınında bu tür koşuklara "mersiye" denir.


ağıt için benzer kelimeler


ağıt, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, a harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'a', 'ğ', 'ı', 't', şeklindedir.
ağıt kelimesinin tersten yazılışı tığa diziliminde gösterilir.