ahlat

ahlat Rum.

(I) a. 1. bit. b. Gülgillerden, kendi kendine yetişen, üzerine armut aşılanan ağaç, yaban armudu, dağ armudu (Pirus piraster). 2. bit. b. Bu ağacın, armuda benzeyen, iyice olgunlaştıktan sonra yenilebilen yemişi. 3. argo Kaba adam, yol iz bilmez kimse.


ahlat Ar. a¬l¥µ

(II) ç. a. (ahla:tı, l ince okunur) esk. 1. Bir karışım içindeki parçalar, ögeler. 2. fizy. Beden yapısının temelini oluşturan ögeler.


ahlat

1. Kaba, bilgisiz, duygusuz, biçimsiz adam [argo] 2. Ufak tefek (kimse).


ahlat

1. Bir çeşit tarla otu. 2. Ham.


ahlat

Yabani armut


ahlat Lat. Pyrus elaeagnifolia

Gülgiller (Rosaceae) familyasından, ağaç formunda, beyaz çiçekli, meyveleri olgunlaştıktan sonra yenen yabanî armut. Çakal armudu, yaban armudu.


ahlat Osm. ahlat
Ahlat

öz. a. (a'hlat) Bitlis iline bağlı ilçelerden biri.


Ahlat

Artvin ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


ahlat için benzer kelimeler


ahlat, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, a harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'a', 'h', 'l', 'a', 't', şeklindedir.
ahlat kelimesinin tersten yazılışı talha diziliminde gösterilir.