anafor

anafor Rum.

a. 1. coğ. Girdap. 2. mec. Karmakarışık bir durum: “Korkunç bir anaforun öfkesine kapılmış, sağa sola savrulup duruyorlar.” -A. İlhan. 3. argo Yolsuzluk yapılarak elde edilen şey.


anafor

bk. ters akıntı.


anafor İng. eddy

Denizde bir akıntının bir engele çarpmasıyla geriye dönerek meydana getirdiği ters akıntı.


anafor, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, a harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'a', 'n', 'a', 'f', 'o', 'r', şeklindedir.
anafor kelimesinin tersten yazılışı rofana diziliminde gösterilir.