aşma
a. Aşmak işi.
aşma
1. Bakırdan yapılan silindir şeklinde kova. 2. Bir marangoz aygıtı. 3. Çatçat çarığı.
aşma
1. Kayısı, erik, şeftali gibi meyvaların çekirdeği çıkarılarak kurutulmuşu. 2. Yufka.
aşma
1. Erkek hayvanın dişi hayvanla cinsi münasebette bulunması. 2. Hücum.
aşma
Açma; kaysı kurusu (açılarak kurutulduğu için bu ad verilmiştir). || aşma kete: içerisi kavrulmuş unla doldurulmuş yufkalardan katlanarak yapılmış bir tür çörek. || ağız /deri aşma: kilim dokumada uzatmaların arasını açma
aşma Fr. charriage
(coğrafya)
aşma İng. overlap
Sinema/TV. Konuşmanın, kendine yabancı çekime geçmesi. (Genellikle karşılıklı konuşan iki kişinin seslerinin, öbürkünün görüntüsüyle verilmesinde kullanılır. Böylelikle, konuşanlardan birinin sesi duyulurken öbürünün de buna gösterdiği tepki ortaya konur).
aşma İng. overrun
TV. Bir izlencenin, önceden saptanan belirli süreyi geçmesi.
aşma
[bk. aşırma (I) -1]
aşma için benzer kelimeler
aşma, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
a harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'a', 'ş', 'm', 'a', şeklindedir.
aşma kelimesinin tersten yazılışı amşa diziliminde gösterilir.