avara

a. (ava'ra) 1. Üzerinde döndüğü ve kendisini taşıyan milden bağımsız olarak çalışan mekanizma. 2. ünl. Kıyıya dayanılarak sandalın açılması için kürekçilere verilen komut. 3. den. Bir geminin başka bir gemiden veya kıyıdan açılması.

Şaşkın, kararsız, beceriksiz, işsiz, avare.

1. Normal gelişmiyen ekin. 2. Bağ ve bostan bozulduktan sonra teveklerde kalan tektük üzüm. 3. Verimsiz, çorak toprak.

İşe yaramaz, verimsiz, kötü, bozuk, iyi olmıyan her şey: Bu adam avaradır demedim mi?

Kağnı arabasının okları üstüne dikilen kazık.

Hamal.

Manda.

1. Ekim ayı. 2. Eylül ayı.

Boş, işsiz: Avara dolaşıyor.

1. Gelişmemiş ürün. 2. İşe yaramaz, kötü: Arabayı onarttım emme avara yapmış. 3. Gevşek.

Avare

< Far. âvâre: avare , aylak. || avara olmak: işinden gücünden kalmak; boşa vakit harcamak

İşsiz, avare

Kötü, âdi, bayağı.

avara için benzer kelimeler

avara, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, a harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'a', 'v', 'a', 'r', 'a', şeklindedir.
avara kelimesinin tersten yazılışı arava diziliminde gösterilir.