avcılık

avcılık, -ğı

a. 1. Avcının yaptığı iş. 2. Avcı olma durumu.


avcılık İng. hunting

Genellikle toplayıcılıkla birlikte yapılan, ama toplayıcılıktan daha ileri bir tekniğe dayanan; ok, mızrak, çengel, topuz, balta, ağ, zıpkın, olta, sapan, tuzak gibi av araçlarıyla türlü zehirleri; at, köpek, atmaca, şahin gibi hayvan ve kuşları gerektiren, insanlığın en eski besin elde etme yolu. a. bk. toplayıcılık.


avcılık için benzer kelimeler


avcılık, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, a harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'a', 'v', 'c', 'ı', 'l', 'ı', 'k', şeklindedir.
avcılık kelimesinin tersten yazılışı kılıcva diziliminde gösterilir.