avcılık
avcılık, -ğı
avcılık İng. hunting
a. 1. Avcının yaptığı iş. 2. Avcı olma durumu.
avcılık İng. hunting
Genellikle toplayıcılıkla birlikte yapılan, ama toplayıcılıktan daha ileri bir tekniğe dayanan; ok, mızrak, çengel, topuz, balta, ağ, zıpkın, olta, sapan, tuzak gibi av araçlarıyla türlü zehirleri; at, köpek, atmaca, şahin gibi hayvan ve kuşları gerektiren, insanlığın en eski besin elde etme yolu. a. bk. toplayıcılık.
avcılık için benzer kelimeler
avcılık, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
a harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'a', 'v', 'c', 'ı', 'l', 'ı', 'k', şeklindedir.
avcılık kelimesinin tersten yazılışı kılıcva diziliminde gösterilir.