avlu

avlu Rum.

a. Bir yapının veya yapı grubunun ortasında kalan üstü açık, duvarla çevrili alan, hayat (II): “Yüksek, sur gibi kalın duvarın ardındaki küçük avluya kunt demir kapıdan girilirdi.” -A. Kutlu.


avlu

Ağıl.


avlu

Bahçelerin etrafına ağaç ve ince dallardan yapılan çit, engel.


avlu

1. bk. avıl. 2. Köyün yakınındaki çok verimli tarla,


avlu

1. Koridor, hol. 2. Evlerin bodrum, ya da zemin katındaki salon. 3. Kiler. 4. Kışlık küçük evlerin karşısında büyük yazlık ev.


avlu

Evin bodrum ya da zemin katındaki sofa.

< Yun. aule) avlu


avlu

Havlu, peşkir


avlu İng. courtyard

(Mimarlık) Bir yapının ortasında, önünde ya da arkasında duvarlarla çevrili üstü açık alan, yer. Yapının ortasında bulunursa buna içavlu denir. a. bk. atriyum, revaklı avlu.


avlu için benzer kelimeler


avlu, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, a harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'a', 'v', 'l', 'u', şeklindedir.
avlu kelimesinin tersten yazılışı ulva diziliminde gösterilir.