baba
a. 1. Çocuğu olan erkek, peder. 2. Çocuğun dünyaya gelmesinde etken olan erkek: Türk babanın ve Türk ananın çocuğu Türk'tür. -Anayasa. 3. Kazılarda çıkarılan toprağın miktarını hesaplayabilmek için yer yer bırakılan toprak dikme. 4. Çatı merteği. 5. Bir ülkeye veya bir topluluğa yararlı olmuş kimse: Atatürk Türk milletinin babasıdır. 6. mec. Anlayışlı, iyi huylu erkek. 7. mec. Silah kaçakçılığı, kara para aklama ve uyuşturucu madde ticareti vb. kirli ve gizli işler yapan çetenin başı. 8. mec. Koruyucu, babalık duyguları ile dolu kimse. 9. mec. Ata: Asya'daki babalarımızdan miras kalan millî şiirimizin manzum şekillerinde... -Y. K. Beyatlı. 10. sf. argo Çok kaliteli, üstün nitelikli. 11. esk. Tarikatların bazısında tekke büyüğü: Bektaşi babası. 12. esk. Bu gibi kimselere verilen unvan: Gül Baba. Nur Baba. Baba İlyas. 13. den. Gemi veya iskelede halatın takıldığı yuvarlak başlı iri demir, ağaç veya beton dikme. 14. mim. Bir merdivende, tırabzanın sahanlıkla birleştiği yerde bulunan dikey öge.
baba
1. Çatılarda, makas ağaçlarının birer ucunun çivilendiği, iki metre kadar uzunlukta ve tam ortada bulunan kalın direk, omurga direği. 2. İskele, motor ve kayıklarda zincir, halat bağlanan kalın ve kısa kütük, taş veya demir yuvak. 3. Meyve fidanlarına destek için konulan ağaç direk. 4. Tırabzan başlığı.
baba
1. Büyük ve onulmaz çıban, veba, dert, hastalık (ilenmelerde): Elinde kolunda babalar çıksın. 2. Koyun ve insanların akciğerinde olan bir hastalık. 3. Zehir zıkkım (ilenmelerde): Baba yiyesice.
baba
1. Erkek hindi. 2. Erkeklik organı.
baba
Papatya büyüklüğünde bir çiçek.
baba
Cüzzam.
baba
Baba (bk. bava, buva)
baba
< veba: kargış için kullanılan edat; baba işlesin, dutsun, yüzen çıha, dawun
baba
Baba. || babaigit: babayiğit || baba sultan: alay yollu kullanılan saygı sözü, hünkâr || babasi < uşahların babasi: kocam, beyim, efendim
baba
< Ar. vebâ: veba; koltuk altı çıbanı; kargış sözü. || beva || baba (boğuzan / yüzen) çiha!: (kargış sözü) || baba dawun (yiyesen)! (kargış sözü) || baba duta!: ne kadar sevimli; ne kadar cici; çok tatlı anlamına sevgi sözü || baba işlesin! (kargış sözü) || baba vuracağın sufatına davun çıha! (kargış sözü) || baba yiyesen! (kargış sözü) || babanın beşi! (kargış sözü) || boğuzan baba düzüle! (kargış sözü) || goltuğuna baba çıhacah (kargış sözü)
baba İng. king-post
(Mimarlık) Mahya kirişini dikey olarak alttan tutan kalın, kare kesitli kerestelerden her biri. a. bk. çatı.
baba
Saygıdeğer yaşlı adamlara, bir topluluğun ya da bir örgütün başında bulunan kimselere, kimi tekke ulularına verilen san: Baba Oruç, Bektaşî Babası, Gül Baba.
baba İng. sire
Özellikle dört ayaklı hayvanlar için kullanılan, bir hayvanın ebeveynlerinden erkek olanına verilen ad.
baba
bk. babba
baba
1. Çatı inşaatında tam merkeze dikilen kalın ağaç. 2. Ur, yumru. 3. Sancak ve çadır başlarına geçirilen top.
bâbâ
Birlikte, beraber.
bâbâ
Kaplumbağa
bâbâ
Zehir, zıkkım (Erzincan Merkez)
bâbâ
Beraber
baba için benzer kelimeler
baba, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'a', 'b', 'a', şeklindedir.
baba kelimesinin tersten yazılışı abab diziliminde gösterilir.