bad

bad Far. b¥d

a. (ba:d) esk. Rüzgâr: “Esme ey bad esme canan uykuda.” -F. N. Çamlıbel.

bad

1. Tarla, bahçe kenarlarına konulan ağaç, dikenli çalı, tel veya tahtadan yapılan çit, çevirge. 2. Ocak ve tandırın iç yüzü, kenar parçaları. 3. Ocakta kazan koyacak yüksekçe kısım, seki. 4. bk. badal (I).

bad

1. En çok ilkbaharda yapılan ve dolma içine benzeyen bir çeşit yiyecek. 2. Buğday öğünürken etrafta biriken taşlı ince un.

bad

Merdiven, merdiven basamağı.

bad

Tandırın iç kenarları, yanları

bad

Merdiven basamağı

---

bad, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, d harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'a', 'd', şeklindedir.
bad kelimesinin tersten yazılışı dab diziliminde gösterilir.