badal

badal

a. hlk. 1. Merdiven. 2. Kardan veya çamurdan oluşan çukur: “Derince bir badala girdik; sol ayağımı içeri çektim, debriyaja bastım.” -N. Üstün.


badal

Merdiven, merdiven basamağı.


badal

1. Kar veya çamurda donmuş, kurumuş, derin, tekerlek ve ayak izi. 2. Yol veya tarladaki girinti çıkıntı, tümsek, hendek: Yol çok badallı, araba sarsıyor. 3. İki dönüm büyüklüğünde bir tarlanın altıda bir parçası. 4. Tarla sekisi.


badal

1. Tuzak, fak, tehlike: Mehmedi badala bastırdım. 2.bk. bağda (I)-2.


badal

Ağacın gövdesinden ilk ayrılan dal, sürgün.


badal

1. Bacak: Badalına basar ayırırım. 2. Geniş adımla yürüyüş.


badal

Zıpzıp, bilye.


badal

Ceviz içinin dörtte biri.


badal

Akran, eş, denk.


badal

Pis, karışık.


badal

Engel, güçlük


badal

Merdiven.


badal

Merdiven basamağı, merdiven


Badal Alm. Bankett

badal için benzer kelimeler


badal, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'a', 'd', 'a', 'l', şeklindedir.
badal kelimesinin tersten yazılışı ladab diziliminde gösterilir.