badıç

badıç, -cı

a. Bakla, fasulye, bezelye vb. taze sebzelerde, içinde tohumların sıralanmış bulunduğu kabuk, baklamsı meyve.


badıç

1. Yeşil sebzelerin çiçekten hemen sonraki küçük hali. 2. Fasulye, bakla, mercimek gibi taze sebzelerin yeşil kısmı, tohum yatağı. 3. Fasulye, bakla gibi sebzelerin kabuksuz içi, tohumu. 4. Mercimek, burçak gibi bitkilerin tane tutmadan kuruyanı: Bizim mercimeğin badıçı çok çıktı.


badıç

Kadınların giydiği dizden bileğe kadar olan bir çeşit çorap.


badıç

Erkeğin cinsiyet organının sünnet olurken kesilen kısmı.


badıç

Çekirgenin yere gömdüğü yumurtası.


badıç

Toprak, çam ağacı veya madenden yapılmış ibrik, emzikli testi.


badıç

Bir çeşit ot.


badıç, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'a', 'd', 'ı', 'ç', şeklindedir.
badıç kelimesinin tersten yazılışı çıdab diziliminde gösterilir.