bağcık

bağcık, -ğı

a. Bağlama işinde kullanılan şerit biçiminde bağ.


bağcık

Kaplumbağa


bağcık

Koyunların kaçmasını önlemek için çobanın uyumadan önce bir ucunu kendine, bir ucunu da koyunlardan birine bağladığı ip


bağcık

Arabalarda, okun arabaya takılan yeri.


bağcık

1. Çocuğun kulaklarının şekli bozulmaması için çene altından geçirilip, tepesinde bağlanan bağ. 2.bk. bağcak-1.


bağcık

Göl kamışı.


bağcık

Otomobil iç lastiğinden uzunlamasına kesilmiş ince parça.


bağcık

(I) At arabalarında mil'in geçtiği delik. (İlyaslı -Uşak)

II) 1. Ayakkabı bağı. (*Yalvaç -Isparta; Azot -Kütahya) 2. Kadınların çocuklarını sırtlarında taşımak için kullandıkları kalın ip. (Yeşilköy *Gelendost -Isparta)


Bağcık

Isparta ili, Eğirdir ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


bağcık için benzer kelimeler


bağcık, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'a', 'ğ', 'c', 'ı', 'k', şeklindedir.
bağcık kelimesinin tersten yazılışı kıcğab diziliminde gösterilir.