bahçe

bahçe Far. b¥¦çe

a. Sebze, meyve, çiçek veya ağaç yetiştirilen yer: “Bahçenin bir köşesinde büyük bir bostan kuyusuyla mıhlanmış bir kapı vardı.” -R. N. Güntekin.


Bahçe

öz. a. (ba'hçe) Osmaniye iline bağlı ilçelerden biri.


Bahçe

Adana ili, Karataş ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Bahçe

Bitlis ili, Ovakışla bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Bahçe

Diyarbakır ili, Bismil ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Bahçe

Diyarbakır ili, Çatakköprü bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Bahçe

Muğla ili, Milâs ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Bahçe

Muş ili, Nurettin bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Bahçe

Osmaniye ili, Tecirli bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


bahçe için benzer kelimeler


bahçe, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'a', 'h', 'ç', 'e', şeklindedir.
bahçe kelimesinin tersten yazılışı eçhab diziliminde gösterilir.