balçık
a. 1. İçinde çeşitli organik maddeler bulunan, genellikle killi, koyu, yapışkan çamur, mil: Yolları ve tarlaları görünce bir balçık ve çamur gölünü yarmak zorunda olduğumuzu anlamıştım. -S. Ayverdi. 2. mec. Güçlük çıkartan. 3. jeol. İçindeki kil oranı yüksek, yağlı, su geçirmez, koyu toprak.
balçık Fr. Argile
balçık
Kilimlerde paralelkenar şeklindeki desenler: Balçık kilimler göz alıcıdır.
balçık İng. silt
Çok ince, taneleri birbiriyle iyice kaynaşmış, içinde çeşitli örgensel özdekler bulunan daha çok killi, çamur koyuluğunda bir toprak türü.
balçık İng. clay
(Heykel) Heykelci çamuru. a. bk. kil.
balçık
bk. çamur.
balçık Fr. argile
(tarım)
balçık, mil Osm. salsal
(jeoloji, coğrafya)
balçık Dgr. kleiboden
balçık İng. loam
Genel olarak, demir oksidin etkisiyle kahve rengini almış kumlu, milli, killi toprak.
balçık
Bıçakların çelik ağzı ile ağaç sapları arasında bulunan korkuluk. . (-Bursa)
Balçık
Kocaeli ili, Mollafeneri bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Balçık
Sivas ili, Akıncılar ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Balçık Alm. Klei
balçık için benzer kelimeler
balçık, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'a', 'l', 'ç', 'ı', 'k', şeklindedir.
balçık kelimesinin tersten yazılışı kıçlab diziliminde gösterilir.