balçık

balçık, -ğı

a. 1. İçinde çeşitli organik maddeler bulunan, genellikle killi, koyu, yapışkan çamur, mil: “Yolları ve tarlaları görünce bir balçık ve çamur gölünü yarmak zorunda olduğumuzu anlamıştım.” -S. Ayverdi. 2. mec. Güçlük çıkartan. 3. jeol. İçindeki kil oranı yüksek, yağlı, su geçirmez, koyu toprak.


balçık Fr. Argile
balçık

Kilimlerde paralelkenar şeklindeki desenler: Balçık kilimler göz alıcıdır.


balçık İng. silt

Çok ince, taneleri birbiriyle iyice kaynaşmış, içinde çeşitli örgensel özdekler bulunan daha çok killi, çamur koyuluğunda bir toprak türü.


balçık İng. clay

(Heykel) Heykelci çamuru. a. bk. kil.


balçık

bk. çamur.


balçık Fr. argile

(tarım)


balçık, mil Osm. salsal

(jeoloji, coğrafya)


balçık Dgr. kleiboden
balçık İng. loam

Genel olarak, demir oksidin etkisiyle kahve rengini almış kumlu, milli, killi toprak.


balçık

Bıçakların çelik ağzı ile ağaç sapları arasında bulunan korkuluk. . (-Bursa)


Balçık

Kocaeli ili, Mollafeneri bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Balçık

Sivas ili, Akıncılar ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Balçık Alm. Klei

balçık için benzer kelimeler


balçık, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'a', 'l', 'ç', 'ı', 'k', şeklindedir.
balçık kelimesinin tersten yazılışı kıçlab diziliminde gösterilir.