balkon
a. 1. Bir yapının genellikle dışarıya doğru çıkmış, çevresi duvar veya parmaklıkla çevrili bölümü, ayazlık: Eve girer girmez balkona çıktım. -E. Şafak. 2. Tiyatro, sinema vb. büyük salonlarda asma kat. 3. argo Vücudun göğüs veya göbek bölümü.
< Fr. balcon) balkonbalkon İng. balcony
(Mimarlık) Giriş katı üstündeki katlarda, yapı bedeni içinde ya da dışarı bir çıkıntı olarak yapılan, önü açık bölüm. Cumbanın önü açık olanı. a. bk. cumba, şahniş, hayat, sergâh.
balkon İng. balcony
Sinema Sinemalarda salonun dip yanında yer alan, yüksekçe ve ileriye doğru çıkıntılı bölüm.
balkon için benzer kelimeler
balkon, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'a', 'l', 'k', 'o', 'n', şeklindedir.
balkon kelimesinin tersten yazılışı noklab diziliminde gösterilir.