balta

a. (ba'lta) Ağacı kesme, yarma, yontma vb. işlerde kullanılan ağaç saplı, demir araç.

1. bk. baltacık-1. 2. Gümüş kuşaklarda süs için yapılan gümüşten dişli bir kısım.

Engel: Ne güzel işim vardı balta oldun.

1. Dört yaşından yukarı koyun. 2. Dört yaşından yukarı dişi koyun. 3. Dört yaşından yukarı erkek koyun.

Kalafatçılıkta kullanılan keskiye benzer, oluklu demir aygıt.

Değirmen taşının ortasında bulunan ve onu döndüren demir, haç şeklindeki aygıt

Üç, dört yaşında koyun.

(tarım)

Padişahların buyrukları altındaki uyduların ve dervişlerin taşıdıkları ay biçiminde bir kesici silah.

Değirmen taşının göbeğindeki demir halka. (Kandilli *Bozüyük -Bilecik)

(Deli) Balta

balta için benzer kelimeler

balta, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'a', 'l', 't', 'a', şeklindedir.
balta kelimesinin tersten yazılışı atlab diziliminde gösterilir.