banyo

banyo İt. bagno

a. (ba'nyo) 1. Yapılarda, içinde yıkanılan bölüm. 2. Banyo küvetinde yıkanma işi. 3. Tedavi amacı ile hazırlanan ilaçlı su: “Doktorlar hap, banyo ve perhiz tavsiye etmiş.” -B. Felek. 4. Vücudun bir bölümünü veya bütününü, fiziksel veya kimyasal bir etki altında bir süre bulundurma işlemi: Güneş banyosu. Kükürt banyosu. Çamur banyosu. 5. Fotoğrafçılıkta ve filmcilikte duyarlı yüzeylerin işlenmesinde belirli bir işlemin gerektirdiği maddeyi erimiş olarak içinde bulunduran sıvı: Fotoğraf banyosu. 6. Film ve fotoğraf kâğıdını bu sıvıya batırma.

< İt. bagno) banyo


banyo

< İt. bagno: banyo; banliyö (< Fr. banlieu): kaplıcaları ve banyoları bulunan Ilıca ve Hasankale yerleşmeleri arasına konulan tiren seferlerine verilen, isimden bu anlamını kazanmıştır. || banyo tireni: Ilıca-Erzurum-Hasankale arasında sefer yapan banlio tireni


banyo Fr. bain (chimique)

fing, bath] [Alm. Bad] Sinema Gizli görüntünün belirmesi için duyarkatın belirli sürelerle daldırıldığı belirli ısıdaki kimyasal eriyikler.


banyo

Dabakların tuz, tuzruhu ve su ile deri yıkama işlemi. (*Bor -Niğde)


bañyo

Banyo


banyo için benzer kelimeler


banyo, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, o harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'a', 'n', 'y', 'o', şeklindedir.
banyo kelimesinin tersten yazılışı oynab diziliminde gösterilir.