barak
a. hlk. 1. Tüylü, kıllı çuha. 2. Bir cins tüylü av köpeği.
barak
1. Çok kıllı insan. 2. Çok tüylü köpek. 3. Beyaz çilli siyah köpek. 4. Küçük köpek, fino. 5. Köpek, iri köpek. 6. Gözünün etrafında beyaz damga olan köpek. 7. Sırtı çok tüylü av köpeği. 8. Kobay. 9. Köstebek. 10. İspinoz kuşu. 11. Bağlara dadanan sarı renkli ve tüylü tırtıl.
barak
Çopur, çiçek bozuğu.
barak
Çocuk, küçük çocuk.
barak
Şaşkın.
barak
Kır bekçisi, koğucu.
barak
1. Çorak. 2. Yeşillenmiş sazlık. 3. Kirli göl.
barak
Eğri: Ahmet'in dişleri barak.
barak
1. Kız evinden oğlan evine gönderilen çiçek. 2. Kız evinden oğlan evine gönderilen mendil üzerine yapılan süs. 3. Yaldızlı kâğıt.
barak
Karışık, karışık renkli.
barak
Eski mahalle mekteplerinde çocukların altlarına aldıkları küçük minder.
barak
Çopur, çilli sarışın.
barak
Bir çeşit av köpeği.
barak
Bayrak
Barak Köken: T.
Cinsiyet: Erkek Tüylü, kıllı çuha, kebe.
Barak
Çorum ili, Bayat ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Barak
Kırıkkale ili, Keskin ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
barak, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'a', 'r', 'a', 'k', şeklindedir.
barak kelimesinin tersten yazılışı karab diziliminde gösterilir.