başka

sf. 1. Bilinenden ayrı, değişik, farklı, özge: “Başka bir şeyi daha aklıma iyice sokuyordum.” -A. Kutlu. 2. Nitelik yönünden alışılmışın dışında bir üstünlüğü olan: “Bütün bunlar beni herkesten başka bir insan yapmıyor.” -H. E. Adıvar. 3. e. “Ayrıca, üstelik, bir yana” anlamlarında -den başka biçiminde kullanılan bir söz: “Birinden yardım istemekten başka çıkar yol yoktu ve ben yardım isteyeceğime ölmeyi yeğlerdim.” -A. Kutlu.

Usta.

Çingene.

Başka.

Ortaksız, müstakil.

başka için benzer kelimeler

başka, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'a', 'ş', 'k', 'a', şeklindedir.
başka kelimesinin tersten yazılışı akşab diziliminde gösterilir.