başmakçı

başmakçı

a. 1. Ayakkabıcı. 2. Camilerde, giriş bölümünde, çıkarılan ayakkabılara bekçilik eden kimse.

başmakçı

Kunduracı

başmakçı

Takunyacı, nalıncı

başmakçı

1. bk. başmahcı-1. 2.bk. başmahcı-2.

Başmakçı

öz. a. (başma'kçı) Afyon iline bağlı ilçelerden biri.

Başmakçı

Burdur ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Başmakçı

Çorum ili, İskilip ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Başmakçı

Niğde ili, Ulukışla ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Başmakçı, (Paşmakcı)

Ayakkabıcı.

---

başmakçı, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'a', 'ş', 'm', 'a', 'k', 'ç', 'ı', şeklindedir.
başmakçı kelimesinin tersten yazılışı ıçkamşab diziliminde gösterilir.