beç

beç

1. Aptal, budala. 2. Aklı başında olmayan, deli.

beç

1. Bedevre (kekliği tuzağa düşürmek için kullanılan aygıt) yapmak için kullanılan demir alet.

beç

Cep: Beçimden kalemimi almış.

Beç

Osmanlıların Viyana'ya verdikleri ad.

BeÇ.

bk. bel çekimi

---

beç için benzer kelimeler

---

beç, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'e', 'ç', şeklindedir.
beç kelimesinin tersten yazılışı çeb diziliminde gösterilir.