bekar
bekar Fr. bécarre
bekâr Ar. bek¥r
bekâr
a. müz. Diyezli veya bemollü bir sesin eski durumuna getirilmesini gösteren nota işareti.
bekâr Ar. bek¥r
a. 1. Evlenmemiş kimse: Bekârdı, evlenmeye vakit bulamamıştı. -Ö. Seyfettin. 2. Evli olduğu hâlde ailesinden ayrı, yalnız yaşayan kimse.
bekâr
1. Çiftlik işlerinde çalışan işçi, rençber. 2. Uşak, hizmetçi. 3. Para ile tutulmuş özel sığırtmaç. 4. İşsiz, boş: Ali bekâr bekâr gezip duruyor.
bekar için benzer kelimeler
bekar, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'e', 'k', 'a', 'r', şeklindedir.
bekar kelimesinin tersten yazılışı rakeb diziliminde gösterilir.