bekar

bekar Fr. bécarre

a. müz. Diyezli veya bemollü bir sesin eski durumuna getirilmesini gösteren nota işareti.


bekâr Ar. bek¥r

a. 1. Evlenmemiş kimse: “Bekârdı, evlenmeye vakit bulamamıştı.” -Ö. Seyfettin. 2. Evli olduğu hâlde ailesinden ayrı, yalnız yaşayan kimse.


bekâr

1. Çiftlik işlerinde çalışan işçi, rençber. 2. Uşak, hizmetçi. 3. Para ile tutulmuş özel sığırtmaç. 4. İşsiz, boş: Ali bekâr bekâr gezip duruyor.


bekar için benzer kelimeler


bekar, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'e', 'k', 'a', 'r', şeklindedir.
bekar kelimesinin tersten yazılışı rakeb diziliminde gösterilir.