belagat
belagat, -ti Ar. bel¥¦at
belagat
a. (bela:gat, l ince okunur) esk. 1. İyi konuşma, sözle inandırma yeteneği: Gülünç olduğu kadar hazin bir belagati varmış. -H. F. Ozansoy. 2. Söz sanatlarını inceleyen bilgi dalı, retorik. 3. ed. Konuyu bütün yönleriyle kavrayarak hiçbir yanlış ve eksik anlayışa yer bırakmayan, yorum gerektirmeyen, yapmacıktan uzak, düzgün anlatma sanatı: Hakikati ifade için yazıdan ziyade resmin belagatine müracaat daha doğru olacak. -S. M. Alus. 4. mec. Bir şeyde gizli olan derin anlam: Sükûtun belagati.
belagat
bk. söz sanatı
belagat için benzer kelimeler
belagat, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'e', 'l', 'a', 'g', 'a', 't', şeklindedir.
belagat kelimesinin tersten yazılışı tagaleb diziliminde gösterilir.