belagat

belagat, -ti Ar. bel¥¦at

a. (bela:gat, l ince okunur) esk. 1. İyi konuşma, sözle inandırma yeteneği: “Gülünç olduğu kadar hazin bir belagati varmış.” -H. F. Ozansoy. 2. Söz sanatlarını inceleyen bilgi dalı, retorik. 3. ed. Konuyu bütün yönleriyle kavrayarak hiçbir yanlış ve eksik anlayışa yer bırakmayan, yorum gerektirmeyen, yapmacıktan uzak, düzgün anlatma sanatı: “Hakikati ifade için yazıdan ziyade resmin belagatine müracaat daha doğru olacak.” -S. M. Alus. 4. mec. Bir şeyde gizli olan derin anlam: Sükûtun belagati.


belagat

bk. söz sanatı


belagat için benzer kelimeler


belagat, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'e', 'l', 'a', 'g', 'a', 't', şeklindedir.
belagat kelimesinin tersten yazılışı tagaleb diziliminde gösterilir.