belde

belde Ar. belde

a. esk. 1. İlçeden küçük, belediye ile yönetilen yer. 2. mec. Mekân, yer, çevre: “Bugün toz hâlinde sallanan bu iklim, asırların uykusundan, bunca sanat beldeleri gibi bir gün sıyrılacak.” -Y. K. Beyatlı.

belde

1. Eğirmek için hazırlanmış pamuk veya yün yumağı. 2. Fitil, idare, lamba, mum fitili.

belde

Saç örgüsünün her biri.

belde

Palanın ortasına dikilen kolan.

belde

hlk. Hayvanlarda göğsün ön kısmındaki bölge.

---

belde için benzer kelimeler

---

belde, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'e', 'l', 'd', 'e', şeklindedir.
belde kelimesinin tersten yazılışı edleb diziliminde gösterilir.