bellik
a. 1. İşaret, marka. 2. Ayraç.
bellik
Keçi yavrusu, oğlak.
bellik
İşaret, nişan
bellik
Saç örgüsü.
bellik
Binek hayvanını soğuktan korumak için beline sarılan veya eyerin altına konulan keçe, meşinlenmiş keçe.
bellik
1. bk. bel (I). 2. Önceden tanınan, bellenen, işaret konulan yer: Dağda ceviz belliğim var.
bellik
1. Nişan merasimi. 2. Nişanlanan kıza verilen hediye veya takılan altın.
bellik
1. bk. beçik-1. 2. Kulakları kıvrık koyun.
bellik
Sigara kâğıdı.
bellik
Uzun çubuk (tabloda veya haritada bir yeri göstermek için kullanılır).
bellik
Kambur.
bellik
İm belirti.
bellik
Aynı çeşit şeylerin bir arada, bilinen yerde olması.
bellik
İşaret, imge
bellik Osm. marka
Bir nesneyi tanıtlamaya ya da benzerlerinden ayırmaya yarayan im.
bellik Osm. nişane
bk. belgi.
bellik İng. bench-mark, landmark, quidemark
mimarlık, yerbilim: Bir doğrultu, düzey ya da yüksekliği belirlemek, yeniden bulmak için bir duvar, dikmelik, yerey üzerine konan im.
béllik
Kuşak, kemer, uçkur.
Bellik
Şanlıurfa ili, Suruç ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
bellik için benzer kelimeler
bellik, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'e', 'l', 'l', 'i', 'k', şeklindedir.
bellik kelimesinin tersten yazılışı killeb diziliminde gösterilir.