berduş
berduş Far. berd°ş
berduş
a. 1. Başıboş, serseri kimse: Serseriler, berduşlar, kopuklar başlarını masalara dayayarak sabahlar burada. -S. Birsel. 2. sf. mec. Pis, bozuk, bakımsız: Bir büyük mü büyük hangar, bir dağınık berduş yatak... -Ç. Altan.
berduş
Büyük kazan, bk. berdüş
berduş, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, ş harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'e', 'r', 'd', 'u', 'ş', şeklindedir.
berduş kelimesinin tersten yazılışı şudreb diziliminde gösterilir.