bezgin
bezgin
sf. 1. Yaşama veya iş görme isteğini yitirmiş: Bir ara bezgin bakışlarımla karşılaşan Şeref, toparlanmak gereği duyuyor. -A. Ümit. 2. Solgun, cansız: Bir aralık başımı yukarı kaldırdım ve tavandan sarkan bezgin ışığa baktım. -H. S. Tanrıöver. 3. zf. Yaşama veya iş görme isteğini yitirmiş bir biçimde: Kafasındaki çalkantılar yüzünden kaşları bezgin çatıldı. -L. Tekin.
bezgin, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'e', 'z', 'g', 'i', 'n', şeklindedir.
bezgin kelimesinin tersten yazılışı nigzeb diziliminde gösterilir.