bilezik

a. 1. Genellikle altın, gümüş vb. elementlerden yapılan ve bileğe süs için takılan halka: “Ocağın yanına bir tabure çekip bileziklerini şıngırdata şıngırdata çorbayı karıştırmaya devam etti.” -E. Şafak. 2. İki borunun ucunu birleştirmeye yarayan halkaya benzer parça: “Sonra ayağını yandaki su borusunun bileziğine koydu.” -Ç. Altan. 3. Motor pistonlarına, yağlama, soğutma, özellikle sızıntıyı önleme vb. amaçlarla yerleştirilmiş, genel olarak dökme demirden yapılmış, uçları açık ve esnek halka. 4. Mobilyaların ayak altlarına takılan kare, dikdörtgen, silindir, kesik koni vb. şekilli, pirinç veya nikel kaplı demirden yapılmış, iki ucu delik gereç. 5. argo Kelepçe.

1. Kuyu ağzına konulan ortası delik taş. 2. İki boruyu eklemek için kullanılan halka. 3. Kağnılarda oku boyunduruk kayışına birleştiren halka. 4. Bilezik şeklinde harmana yığılmış sap.

Taraktan geçirilip, eğrilmeye hazırlanmış yün topağı.

1. Kuyu ağızlarına konulan taş ya da ağaç halka. 2. Demir çember.

Bilezik, bk. bilezüg

Bir dingil üzerine ya da yuva içine geçirilen, geniş halka.

Sökülme ve takılmayı kolaylaştırmak için, bilyaların üzerlerine yerleştirilen, mazgal biçiminde girintili, yuvarlak gereç.

1. mekanik a. İki borunun ucunu birleştirmeye yarayan halkamsı yuvgu. b. İletim millerini birbirine bağlayan parça. c. Motor pistonlarına yağlama, soğutma, özellikle sızıntıyı önleme gibi amaçlarla yerleştirilmiş, genel olarak dökme demirden yapılmış uçları açık ve esnek halka.

hlk. Bağa.

Simit biçiminde harman yerine yığılmış ekin sapı. (Alçılı *Delice -Ankara)

bilezik için benzer kelimeler

bilezik, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'i', 'l', 'e', 'z', 'i', 'k', şeklindedir.
bilezik kelimesinin tersten yazılışı kizelib diziliminde gösterilir.