bilme

bilme

a. 1. Bilmek işi. 2. fel. Bir şeyin ne olduğunun bilincine varma. 3. fel. Bilgi edinmenin gaye ve sonucu.


bilme İng. knowing

1. Bir şeyi anlamış ya da öğrenmiş bulunma. 2. Bir şeyi yapmaya alışmış olma, elinden gelme. 3. Tanıma, anımsama.


bilme İng. knowing

1. (Geniş anlamda) Bir şeyin ne olduğunun bilincine varma. 2. Soru ve araştırmalarla kazanılmış kesinlik (inanmanın karşıtı). 3-Temellendirilmiş olan bilgi edinme, tanıma (kuşku ve kanının karşıtı). 4- Bilgi edinmenin erek ve sonucu.


bilme İng. cognition

Gerçeğin insan düşüncesinde, toplumsal gelişim yasalarıyla koşullanmış, uygulamayla ayrılmaz biçimde bağlantılı olarak yansıması ve yeniden kurulması süreci.


bilme için benzer kelimeler


bilme, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'i', 'l', 'm', 'e', şeklindedir.
bilme kelimesinin tersten yazılışı emlib diziliminde gösterilir.