bini

a. hlk. 1. Binme işi: Bu hayvan biniye gelmez. 2. Kapı, dolap vb. şeylerin, kanatları kapandığında kalan aralığı örtebilmek için bu kanatların kenarına çakılan çıta.

Kapıların, pencerelerin örtülen tarafına çakılan ve bir çıkıntı yapan çıta

1. bk. bine (I). 2. İpliği yumak yapmakta kullanılan haç şeklinde bir araç.

Küf.

Atın yürüyüş şekli.

Yan yana kapanan iki kapak, kapı ya da pencerenin ek yerlerini örten çıta.

Kozadan ipek sağmak için kullanılan aygıt (?)

bini için benzer kelimeler

bini, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, i harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'i', 'n', 'i', şeklindedir.
bini kelimesinin tersten yazılışı inib diziliminde gösterilir.