binmek

(-e) 1. Yüksek bir şeyin veya bir hayvanın üstüne çıkıp ayaklarını sallandırarak oturmak: “Belki de atlara binerek dolaşırız.” -R. H. Karay. 2. Bir yere gitmek için tren, vapur, uçak, otomobil vb. bir taşıtta yer almak: “Vapurlara, trenlere ihtiyarları itip çocukları ezip biniyoruz.” -O. S. Orhon. 3. Bisiklet, motosiklet, binek hayvanı kullanmak. 4. İş istenilmeyen veya beklenilmeyen bir biçim almak: İş inada bindi. 5. Bir şey sıkışarak yanındakinin üstüne çıkmak: Damar damara binmiş. 6. (nsz, -e) Fiyat artmak: Pamuklulara yüzde on bindi. 7. Eklenmek, katılmak: “Annemin dul maaşından ayrılmış bütçeme bir de posta masrafı binmişti her hafta.” -Y. Z. Ortaç.

İskambil oyununda, daha büyük değerli kâğıtlar ile, küçüklerini kaldırmak, almak.

Binmek || ati/eşşegi binmek || arabiya / otomafile binmek

Çıkmak, oturmak, cülus etmek.

binmek için benzer kelimeler

binmek, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'i', 'n', 'm', 'e', 'k', şeklindedir.
binmek kelimesinin tersten yazılışı kemnib diziliminde gösterilir.