bıyık
a. 1. Üst dudak üzerinde çıkan kıllar: Bu sabah tıraş olurken bıyığını kesememişti. -Y. Atılgan. 2. Balıklarda deri uzantısı. 3. Asma vb. bitkilerde, sarılıp tutunmaya yarayan sürgün.
bıyık
Asma filizi.
bıyık
1. Kılçık (fasulye, bakla vb. bitkilerde). 2. Asma vb. sarmaşıkgillerin ince, uzun filizleri.
bıyık İng. barbel
1. Memelilerin üst dudağının üzerinde yer alan özel kıllar. 2. Bazı balıklarda ağız çevresinde sayılan, yerleri ve büyüklükleri türlere göre değişen, dokunmaya ve tat almaya yarayan sinir uçları taşıyan derinin dışarı doğru yaptığı uzantı.
bıyık Fr. barbillon
(zooloji)
bıyık Lat. barbellus
Bazı balıklarda ağız çevresinde sayıları, yerleri ve büyüklükleri türlere göre değişen, dokunmaya ve tat almaya yarayan sinir uçları taşıyan derinin dışarı doğru yaptığı uzantı, barbel.
bıyık İng. barbule
(Lat. barbula = sakal): Kemikli balıkların alt-çenesinden çıkan bazı uzantılar. 2. Memeli hayvanlarda üst-dudağın üst bölgesindeki özel kıllar.
bıyık için benzer kelimeler
bıyık, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'ı', 'y', 'ı', 'k', şeklindedir.
bıyık kelimesinin tersten yazılışı kıyıb diziliminde gösterilir.