biz

biz

(I) zm. 1. Çokluk birinci kişiyi gösteren söz: “Biz, Türkler, bütün tarihî hayatımızca hürriyet ve istiklale timsal olmuş bir milletiz!” -Atatürk. 2. Bazen teklik birinci kişi zamiri “ben” yerine kullanılan bir söz: “Biz kendisini aldığımız zaman vücudu pek ince idi.” -H. R. Gürpınar.

II) a. 1. Katı bir şeyi dikerken iğne geçirecek yeri delmek için kullanılan, çelikten yapılmış, sivri uçlu ve ağaç saplı araç, tığ: Kunduracı bizi. 2. Maraş işinde kalın karton parçalarının iğneyi kırmamasını sağlamak ve delik delmek işleminde kullanılmak üzere hazırlanmış tahta saplı, ince sivri uçlu bir tür çuvaldız.

III) a. hay. b. Ülkemiz sularında yaşayan bir mersin balığı türü, şip (Acipenser nudiventris).


biz

1. Hayvanı dürtmek için kullanılan ucu çivili sopa, sırık. 2. İğne. 3. İğ.


biz

Biz, birinci çokluk zamiri


biz

Biz. || bız || bızım || bizüm: bizümki: kocam; karım; eşim || bizüm avrat / gaşığ ortaği / gaşıh düşmani / gonci yağli / göz arğısi / kafder / koroğli /ömür törpüsi: karım, eşim, hanımım; bizüm herif: kocam, , beyim || biziminnen || bizemnen || bizinen: bizimle || biznin: bizimle


biz

Deri delme aleti


biz

Biz, 1. çokluk kişi zamiri


biz

Biz, deri dikiminde iğne deliği açmak için kullanılan, sivri uçlu oluk şeklinde biçimlenmiş çuvaldıza benzer iğne


biz

Çarık, ayakkabı dikmekte kullanılan, ucu sivri demir veya ağaç çivi


biz, (böz)

Bez, kumaş.


biz için benzer kelimeler


biz, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'i', 'z', şeklindedir.
biz kelimesinin tersten yazılışı zib diziliminde gösterilir.