boğum

boğum

a. 1. Boğulmuş, sıkılmış yer. 2. Parmak, kamış, saz vb. bitkilerin şişkince bölümü: “Sağ elinin şehadet parmağının ilk boğumuyla tetiği çekti.” -Ö. Seyfettin. 3. anat. İnce damarların veya sinirlerin yumak gibi toplandığı yer: Lenf boğumları. Sinir boğumları.


boğum

Deste, demet, tutam


boğum

Bohça.


boğum

Ökçe.


boğum

1. Pastırmacılıkta bir çift sucuk. 2. Halka.


boğum

Başak tutmaya başlamış ekin.


boğum İng. node, nodus

Yaprakların gövde üzerinde bağlı oldukları yer. Nodyum.


boğum İng. node

Bir durur dalganın sıfır noktaları.


boğum İng. node

Durağan dalgalarda titreşim genliğinin sıfır olduğu noktalar.


boğum Osm. ukde

bk. düğüm.


boğum, düğüm Osm. ukde

(botanik)


boğum, proglotis Fr. proglottis

(zooloji)


boğum için benzer kelimeler


boğum, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'o', 'ğ', 'u', 'm', şeklindedir.
boğum kelimesinin tersten yazılışı muğob diziliminde gösterilir.