bohça

a. 1. İçine çamaşır, elbise vb. koyup sarılan dört köşe kumaş: “Hemen hemen her giyim eşyası bohçada ve sandıkta saklanırdı.” -R. H. Karay. 2. Ufak ve seçme tütün dengi.

Kekliğe benzeyen ve turaç denilen kuşun dişisi

Nişanlı kız tarafından erkeğe gönderilen hediye bohçası

1. Çeyiz. 2. Nişanlı kızlara oğlan evinin gönderdiği hediye. 3. Nişanlı kız ve erkeklerin biribirine verdikleri hediyeler. 4. Evlenenlerin karşı taraf hısımlarına gönderdikleri hediyeler. 5.bk. boğu (I).

Baş örtüsü.

Ekmek çıkını.

1. Hayvanlarda görülen bir hastalık. 2. Bir hayvan hastalığına ilâç için kullanılan yabanî ot.

Bütçe.

< boğuça: bohça. || bohça ketesi: bir cins hamur işi

1. Bohça, çıkın. 2. Nişanlı kıza oğlan evinin gönderdiği hediye çıkını // bohça atmak: Nişanı bozmak bohça atdumak: Nişanı bozdurmak

İplik veya kumaşın ticari birimine verilen ad.

Sığır budunun iç tarafındaki kaslardan elde edilen, üçgen biçiminde pastırmalık kısım, eğrice, bohça gömü.

bohça için benzer kelimeler

bohça, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'o', 'h', 'ç', 'a', şeklindedir.
bohça kelimesinin tersten yazılışı açhob diziliminde gösterilir.