bölücü
sf. 1. Bölme işini yapan, bölen. 2. mec. Bir topluluğu, birliği parçalama, bölme amacında olan, fesatçı, münafık: Cumhuriyet devrinde benzeri görülmemiş bölücü ve yıkıcı kanlı bir iç savaşın gerçekleşme noktasına yaklaştığı sırada... -Anayasa.
bölücü Osm. divizor
işleyim: 1. Talkım tezgâhlarının bölmeler yapmaya ya da işlenecek parçanın kalınlığını azaltmaya yarayan bölümü. 2. işlenecek parçayı belirli bir açıya değin döndürmeye yarayan araç.
bölücü için benzer kelimeler
bölücü, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, ü harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'ö', 'l', 'ü', 'c', 'ü', şeklindedir.
bölücü kelimesinin tersten yazılışı ücülöb diziliminde gösterilir.