bölücü

bölücü

sf. 1. Bölme işini yapan, bölen. 2. mec. Bir topluluğu, birliği parçalama, bölme amacında olan, fesatçı, münafık: Cumhuriyet devrinde benzeri görülmemiş bölücü ve yıkıcı kanlı bir iç savaşın gerçekleşme noktasına yaklaştığı sırada... -Anayasa.

bölücü Osm. divizor

işleyim: 1. Talkım tezgâhlarının bölmeler yapmaya ya da işlenecek parçanın kalınlığını azaltmaya yarayan bölümü. 2. işlenecek parçayı belirli bir açıya değin döndürmeye yarayan araç.

bölücü için benzer kelimeler

bölücü kemer

ışık bölücü biçme

ışın bölücü

bölücü, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, ü harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'ö', 'l', 'ü', 'c', 'ü', şeklindedir.
bölücü kelimesinin tersten yazılışı ücülöb diziliminde gösterilir.