bölük
a. 1. Bir bütünden ayrılmış olan parça, kısım: Bir kandil günü öteki bölükteki büyük hanımın elini öpmeye gitmiştim. -B. Felek. 2. Saç örgüsü. 3. Hizip. 4. ask. Takımlardan oluşan, üçü veya dördü bir tabur oluşturan ve öbür birliklerin temeli sayılan birlik: Şehre giren kuvvetlerimiz iki süvari bölüğünden ibaretmiş. -Y. K. Karaosmanoğlu. 5. mat. On kuralına göre yazılan bir tam sayının, sağdan sola doğru üçer üçer ayrılan basamaklarından her bir üçlü takımı: Birler bölüğü, binler bölüğü, milyonlar bölüğü.
bölük Fr. Partie İ. S.
bölük
1. Tarlalar ortasında kalmış orman parçası. 2. Toprak, tarla, parçası. 3. Yerli bez parçası, dokuma. 4. Parça parça ayrılan saç örgüsü.
bölük
Oyunlarda, garsonun getirdiği çay, kahve, şeker.
bölük
Mahalle.
bölük
Bölük, parça
bölük
Askeri bölük
bölük İng. company Alm. Kompanie Fr. compagnie
bölük
dâire.
bölük İng. block
(Deneysel tasarım) Deney tasarımında işlem ya da gözlem altındaki olabildiğince türdeş öğeler topluluğu.
bölük İng. class
Dilemsel sayıda öğeden oluşan soyut nesne.
bölük Osm. cümle
(matematik)
bölük
Osmanlı askerî örgütünde belli görevdeki kişilerden oluşan birliklere verilen ad.
bölük, (belik (I))
1. Saç bölüğü, saç Örgüsü. 2. Parça, kısım.
Bölük
Hakkâri ili, Yüksekova ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
bölük için benzer kelimeler
bölük, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'ö', 'l', 'ü', 'k', şeklindedir.
bölük kelimesinin tersten yazılışı külöb diziliminde gösterilir.