bölünme
a. 1. Bölünmek işi. 2. biy. Hücrelerin, belli bir büyüklüğe ulaştığında eşit bölümlere ayrılıp çoğalması. 3. sp. Yarışta toplu olarak koşarken birbirinden ayrılma.
bölünme İng. scission
1.Bir molekülün bölünmesi. 2.Halka kırılması veya bir aromatik halkanın açılması. 3.Canlı bir hücrenin bölünmesi.
bölünme Osm. tecezzi, tekessür
(zooloji)
bölünme Osm. inkisam
(botanik)
bölünme Fr. cassure
Yarış içinde toplu olarak koşarken birbirinden ayrılma.
bölünme Dgr. abbau
(fiz. kim.) bk. verimden düşme.
bölünme İng. cleavage, fission
1. Zigotu izleyen yarıklanma. Vitellus maddesinin miktarı ve dağılımına göre total ve parsiyal olmak üzere iki türlü bölünme biçimi bulunur. 2. Eşit büyüklükte, iki veya daha fazla kız hücre oluşumuyla sonuçlanan ve genellikle bakteri gibi tek hücreli organizmalarda görülen eşeysiz üreme biçimi.
bölünme İng. division
Toplu bir birliğin bölümlere ya da kesimlere ayrılması.
bölünme için benzer kelimeler
bölünme, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'ö', 'l', 'ü', 'n', 'm', 'e', şeklindedir.
bölünme kelimesinin tersten yazılışı emnülöb diziliminde gösterilir.