bölüntü

bölüntü

a. 1. Bölünmüş parça. 2. top. b. Fraksiyon.

bölüntü Fr. Fascicule, fasciculus
bölüntü

Oda gibi bölünmüş yer, bölük.

bölüntü İng. plot

(Deneysel tasarım) Bölüklerde aynı işlemlerin uygulandığı alt bölümlerden her biri.

bölüntü İng. partition

1. Bir [a,b] aralığı için, (...) eşitsizliğini gerçekleyen(...) sayılarının oluşturduğu (...) kapalı aralıklar kümesi. 2. Ayrıca bakınız. küme ayrışımı.

bölüntü Osm. Cüzü

Kısım kısım yayınlanan bir kitabın her kısmı.

bölüntü İng. serial, serial story in a newspaper

Bir yapıtın bir dergi ya da gazetede parça parça olarak yayımlanması, bu biçimde yayımlanan yapıt.

Bölüntü

Aydın ili, Çine ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

bölüntü, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, ü harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'ö', 'l', 'ü', 'n', 't', 'ü', şeklindedir.
bölüntü kelimesinin tersten yazılışı ütnülöb diziliminde gösterilir.