bönce
bönce
bönce
sf. 1. Budala, saf: Biraz bönce bir adamdı. -E. E. Talu. 2. zf. (bö'nce) Budalaya yakışır bir biçimde, böncesine, safça.
bönce
Karaciğer.
bönce, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'ö', 'n', 'c', 'e', şeklindedir.
bönce kelimesinin tersten yazılışı ecnöb diziliminde gösterilir.