bönce

bönce

sf. 1. Budala, saf: “Biraz bönce bir adamdı.” -E. E. Talu. 2. zf. (bö'nce) Budalaya yakışır bir biçimde, böncesine, safça.


bönce

Karaciğer.


bönce, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'ö', 'n', 'c', 'e', şeklindedir.
bönce kelimesinin tersten yazılışı ecnöb diziliminde gösterilir.