boşluk

a. 1. Oyuk, çukur, kapanmamış yer. 2. Boş olan yer: “Utanmadan bıraktığı sakalında güve yeniği gibi boşluklar vardı.” -İ. O. Anar. 3. Kesinti, kopukluk. 4. Boş geçen süre: Bu boşluktan sıkılıyorum. 5. Eksiklik, yoksunluk duygusu: “Bağlama telleri, tef zilleri ses verdikçe duvarlarda moda dergilerinin boşlukta kalan orta sayfalan süs fenerleri gibi bir o yana, bir bu yana döndü.” -L. Tekin. 6. mec. Boş olma durumu: “O günden bugüne olanları hatırladıkça insan ister istemez bu türlü çabaların hiçliğini, boşluğunu düşünmek zorunda kalıyor.” -R. H. Karay.

bk. boş damga.

bk. boş

Özdekten arınmış kapalı oylum.

bk. gedik 1

İçinde molekül, atom ve başka temel parçacıkların bulunmadığı varsayılan uzay parçası.

(biyoloji, zooloji)

(fizik,kimya)

(I) Birbirine geçen parçaların ya da dişlilerin uymaması durumunda, arada oluşan açıklık.

(II) Bir oylumun havasının tümden alınmış olması durumu.

Herhangi bir veri dizisinde, bellek ya da bilinçte görülen eksiklik.

Sinema/TV. İçinde molekül ya da atom bulunmayan uzay; uygulamada, içindeki hava ya da gazı tümüyle boşaltılmış, son kertede alçak basınç bulunan uzay. (Bir radyo ışıtacında, eksiucun yaydığı elektronların, havanın ya da gazın atomlarıyla çarpışarak engellenmemesi için, bu ışıtaçta böyle bir boşluk yaratılması gerekir).

TV. Tarayıcı demetin satır başı ya da resim başı yapması sırasında, istenmeyen imlerin ortaya çıkmasını önlemek ve eşleme imleri gibi belirli biçimdeki imleri göndermek için resim bilgisine verilen ara.

1. genel uygulayım: Herhangi bir emici ile havası boşaltılmış yer, ortam vb. 2. fizik, kimya: İçinde hiçbir öğecik, özdecik vb. bulunmayan, bir gazın basıncı düşürüldükçe sonunda varılacak durum.

Boşanmış olma.

boşluk için benzer kelimeler

boşluk, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'o', 'ş', 'l', 'u', 'k', şeklindedir.
boşluk kelimesinin tersten yazılışı kulşob diziliminde gösterilir.