bük
a. 1. Dönemeç. 2. Akarsu kıyılarındaki verimli tarlalar, büklük. 3. Ovada veya dere kıyısında çalı ve diken topluluğu. 4. Böğürtlen.
bük
1. Ova ve dere kıyılarındaki çalı ve diken topluluğu. 2. Irmak ve göl kenarındaki sazlık. 3. Dere kıyılarındaki söğütlük. 4. Sarmaşık. 5. Böğürtlen. 6. Yabanî çilek. 7. Dağ üzümü. 8. Ahududu.
bük
1. Akarsu kıyılarındaki verimli tarlalar. 2. Bostan. 3. Akarsuya yakın bahçeler. 4. Çalılık, sazlık ve ormanların en sık olduğu yer. 5. Düz ve büyük toprak parçası. 6. Belen. 7. Yamaç, sırt.
bük
1. Dönemeç. 2. Akarsuların büküntü yerleri. 3. Köşe. 4. Bükülerek katlanmış bir şeyin her bir bükümü.
bük
1. Ağaçlık, çamurlu çalılık. 2. Sulak, çeltik tarlalarının toplu bulunduğu bölüm: Bizim bükte beş yüz, altı yüz tane çeltik tarlası var.
bük
Ağaca bağlanmamış üzüm kütüğü.
bük
1. Akarsularda kıvrıntı, dönemeç. 2. Akarsuların en derin ve durgun akan yeri.
bük
Sık çalılık, fundalık.
bük
Büyük
bük
1. Irmak kenarlarındaki verimli tarlalar. 2. Sık çalılık, dere kenarlarındaki sazlık
bük
Çalı, böğürtlen gibi bodur ağaçlardan oluşan alan
bük
bk. çalılık.
bük (I)
Sık çalılık, fundalık.
bük (II)
Yem, lokma, nasip.
Bük Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Ova ve dere kıyılarındaki çalı ve diken topluluğu. 2. Böğürtlen. 3. Akarsu kıyılarındaki verimli tarlalar. 4. Dönemeç. 5. Sık ağaçlık, orman.
Bük
Zonguldak ili, Devrek ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
bük için benzer kelimeler
bük, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'ü', 'k', şeklindedir.
bük kelimesinin tersten yazılışı küb diziliminde gösterilir.