caize

caize Ar. c¥¢ize

a. (ca:ize) esk. 1. ed. Şairlerin kasidelerle övdükleri büyükler tarafından kendilerine verilen bahşiş: “Belki bu ihsan veya caizelerin miktarlarında bazı tadilat yapıldığı kabul edilebilir.” -A. H. Çelebi. 2. Yazıda bir sözün olduğu gibi tekrarlandığını göstermek için alt hizasına konulan tırnak biçimindeki noktalama işareti. 3. Yol yiyeceği, azık.


caize

Büyüklere sunulan kasidelere, övgülere, karşı verilen akçe. / Sözleri bir küçük akçe etmez / Caize almasa kalkıp gitmez (Seyyit Vehbi)


Caize Köken: Ar.

Söyleyiş: (ca:ize) Cinsiyet: Kız 1. Armağan, hediye. 2. Yol yiyeceği, azık. 3. Eski şairlere yazdıkları methiyeler için verilen bahşiş.


caize, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, c harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'c', 'a', 'i', 'z', 'e', şeklindedir.
caize kelimesinin tersten yazılışı eziac diziliminde gösterilir.