çakal
a. 1. hay. b. Etoburlardan, sürü hâlinde yaşayan, kurttan küçük bir yaban hayvanı (Canis aureus): Korkunç geceler, çakalların ulumaları, köpeklerin haykırışları bu ruhu da karartan gecelerde sinirleri büsbütün gevşetiyor. -E. İ. Benice. 2. argo Kurnaz, yalancı, düzenci, aşağılık kimse. 3. sf. hlk. Titiz, huysuz. 4. sf. hlk. Görgüsüz.
çakal
Koyunların kuyruklarının altına yapışıp kuruyan pislik.
çakal
1. Titiz, huysuz. 2. Hırsız, yankesici. 3. İpsiz, serseri. 4. Açıkgöz, kurnaz. 5. İşbilmeyen, acemi, toy. 6. Geveze. 7. Cimri.
çakal
1. Alnında beyaz tüyler olan hayvan. 2. Alaca renkli hayvan. 3. Bir veya iki gözünde beyazlık olan hayvan.
çakal
Havlayan, ama ısırmayan köpek.
çakal
Mavi gözlü sarışın (kimse).
çakal
Toprak kap.
çakal
Olgunlaşmamış meyve
çakal
Çakal, yaramaz adam, boşboğaz
çakal İng. Asiatic jackal
Etçiller (Carnivora) takımının, köpekgiller (Canidae) familyasından, 80 cm kadar uzunlukta, 30 cm kadar kuyruğu olan, tüyleri kirli sarımsı, geceleri sürüler hâlinde gezen, Güney Avrupa, Kuzey Afrika ve Asya'da yaşayan bir memeli türü.
çakal Fr. chacal commun, loup doré
(zooloji)
çakal İng. Asiatic jackal
(Canis aureus) Etçiller (Carnivora) takımınıın köpekgiller (Canidae) familyasından bir memeli türü. Uzunluğu 80, kuyruğu 30 cm. Tüyleri kirli sarımsıdır. Karnı akımsıdır. Geceleri sürü halinde gezer ve ulur. Güney Avrupa, Kuzey Afrika ve Asyada yaşar.
çakal, (at)
Alnı veya ayakları beyaz olan (at)
çakal için benzer kelimeler
çakal, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
ç harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'ç', 'a', 'k', 'a', 'l', şeklindedir.
çakal kelimesinin tersten yazılışı lakaç diziliminde gösterilir.