cami

cami, -i, Ar. c¥mi¤

-si (I) a. (ca:mi) din b. Müslümanların namaz kılmak için toplandıkları yer: “Caminin cümle kapısının hemen sol yanında eski bir çeşme vardı.” -A. Kutlu.


cami Ar. c¥mi¤

(II) sf. (ca:mi:) esk. Toplayan, bir araya getiren, bir arada bulunduran.

< Ar. câmi) cami


cami İng. mosque

(Mimarlık) Müslümanların içinde toplanıp tapındıkları yapı. Esas cami ve avlu gibi iki bölümü vardır. Esas cami, mihrap, mimber, vaiz kürsüsü ve dikdörtgen oylumun üzerini örten kubbe ve yan kubbelerden meydana gelir. Minareler esas camiin dış duvarlarına ya da içavlu duvarlarına bağlanmıştır. Soncemaat yeri esas caminin giriş kapısı olan yüzünde (batı yüzünde) bulunur.


cami için benzer kelimeler


cami, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, c harfi ile başlar, i harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'c', 'a', 'm', 'i', şeklindedir.
cami kelimesinin tersten yazılışı imac diziliminde gösterilir.