çarpmak
(-e) 1. Hızla değmek, vurmak: Eşiği aştım, içeri girdim, ortada duran uzun bir masaya çarptım. -A. Kutlu. 2. (-i) Etkisiyle birdenbire hasta etmek: Güneş çarpmak. Kömür çarpmak. 3. (-i) Varlığına inanılan bir gücün öfkesine uğramak: Yeşildirek'te yatan evliya hepinizi çarpar. -K. Tahir. 4. (-i) El çabukluğu ile çalmak, dolandırarak elde etmek: Köprüden denizi seyredenlerin cüzdanını hep çarparlar. -B. Felek. 5. (-i) Kurnazlıkla, zorla ele geçirmek: İhtiyarın üç aylıkları aldığı günler çıkagelir, allem edip kallem edip zavallının yarı maaşını çarpar kaçar. -H. Taner. 6. (nsz) Kalp, hızlı hızlı vurmak. 7. (-i, -le) mat. Biri çarpılan, öbürü çarpan denilen iki sayı verildiğinde çarpanı çarpılandaki birim kadar çoğaltarak çarpım adı verilen bir üçüncü sayıyı elde etmek, darp etmek. 8. (-i) mec. Çekiciliğiyle etkilemek, şaşırtmak: Güzel halk türkülerinde beni çarpan şey bunların hepsinin arkasında bir vaka, bir macera, nihayet bir insan bulunmasıdır. -B. R. Eyuboğlu.
çarpmak
At koşturmak.
çarpmak İng. hit, charge with the body
Karşı oyuncuya, iki ayağı yerden kesmeden, gövdenin bütün ağırlığı ile yüklenmek.
çarpmak İng. multiply
çarpmak Osm. zarbetmek
(matematik)
çarpmak
Sıvamak, sürmek, bulaştırmak
çarpmak için benzer kelimeler
çarpmak, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
ç harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'ç', 'a', 'r', 'p', 'm', 'a', 'k', şeklindedir.
çarpmak kelimesinin tersten yazılışı kampraç diziliminde gösterilir.