çat
(I) a. Sert bir şeyin kırılırken çıkardığı ses.
II) a. hlk. İki yolun veya iki derenin birleştiği yer, kavşak.çat
Eski bez parçası.
çat
1. İki dere veya iki yolun birleştiği yer. 2. Orta yer. 3. Köşebaşı. 4.İki tepe arasındaki geçit. 5. Tam karşı, yüz.
çat
1. Kuyruk sokumu. 2. Bel.
çat
Çakıl, küçük yuvarlık taş.
çat
Çetin, sert.
çat
Ateş.
çat
Soğuk almaktan meydana gelen bir hayvan hastalığı.
çat
Mısır unundan yapılan fırında pişirilen büyük, uzun ekmek.
çat
Özek, odak, merkez.
çat
Orta yeri: Anlının çatına; alnının çatı: Alnının ortası
çat
hlk. 1. Hayvanın beli. 2. Bel salıklığı.
Çat
öz. a. Erzurum iline bağlı ilçelerden biri.
Çat
Adıyaman ili, Sincik ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Çat
Nevşehir ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Çat
Şanlıurfa ili, Ovacık bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Çat
Tokat ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
çat için benzer kelimeler
çat, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
ç harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'ç', 'a', 't', şeklindedir.
çat kelimesinin tersten yazılışı taç diziliminde gösterilir.