ceket

ceket Fr. jaquette

a. Erkeklerin ve kadınların giydiği, genellikle önden düğmeli, kalçayı örten, kollu üst giysisi: “Ceketinin arkasındaki potlar, bugün mutlaka her zamandan çok ensesine binmişti.” -Y. K. Karaosmanoğlu.


ceket

Aba.


ceket

1. Cadde. 2. Sokak.


ceket

Ceket

< Fr. jaquette) ceket


ceket İng. jacket

Soğutucu ya da ısıtıcı ortamı içinde tutma amacıyla , karıştırıcı, tepkime kabı vb. çevresine yerleştirilmiş ana aygıtın bir parçası.


ceket İng. jacket

1.Isıtma veya soğutma işlemlerinde kullanılan kabın tel veya çift katlı duvarı. 2.Bir ocağın demir kılıfı. 3.Bir kazanı çevreleyen tuğla.


ceket, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, c harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'c', 'e', 'k', 'e', 't', şeklindedir.
ceket kelimesinin tersten yazılışı tekec diziliminde gösterilir.