çelebi

çelebi T. çalap + Ar. -³

a. 1. Bektaşi ve Mevlevi pirlerinin en büyüklerine verilen unvan. 2. esk. Hristiyan tüccar: Çelebi, tütün mü alacaksınız? 3. sf. Görgülü, terbiyeli, olgun (kimse): “Yeleği gümüş köstekli, fesi kalıpsız, orta yaşlı bir adamdı. Son derece Osmanlı ve çelebi.” -A. İlhan.


çelebi

Kayınbirader: Çelebim iyi insandır.


çelebi

Hıristiyan tüccar: Çelebi, tütün mü alacaksınız?


çelebi

İstasyon şefi.


çelebi

Homoseksüel erkek.


çelebi

1. Kentli eğitimi görmüş, okur yazar ince kişi. 2. Osmanlılarda XV. yüzyıla kadar padişah oğullarına, Mevlana soyundan gelenlere verilen san.

Kar.): En eski tiplerden biri. Genç ve zengindir. Her zaman son modaya uygun giyinen ve okuma yazması olan kimsedir.


çelebi

1. Sahip, efendi. 2. Kibar, terbiyeli, nazik


Çelebi

öz. a. (çele'bi) Kırıkkale iline bağlı ilçelerden biri.


Çelebi Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Görgülü, terbiyeli, olgun kimse. 2. Bektaşi ve Mevlevi pirlerinin en büyüklerine verilen san. 3. Kayınbirader.


Çelebi

Bursa ili, Yenişehir ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çelebi

Edirne ili, Mecidiye bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çelebi

Elâzığ ili, Çan bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çelebi

Elâzığ ili, Çaybağı bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çelebi

İstanbul ili, Ağva bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çelebi

İstanbul ağzıyla konuşan tip. Genellikle kibar ve mirasyedidir. Züppe, çıtkırıldım ve asalaktır. Güzel konuşmayı, şiir okumayı, eğlenceyi ve gezmeyi sever. Kadınlara düşkün ve onlara olan davranışlarında: bencildir. Adının sonunda «zade» vardır: Razakızade, Kınnapzade gibi.


çelebi için benzer kelimeler


çelebi, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, ç harfi ile başlar, i harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ç', 'e', 'l', 'e', 'b', 'i', şeklindedir.
çelebi kelimesinin tersten yazılışı ibeleç diziliminde gösterilir.